Yaz tatili olunca boş boş oturup milletin sosyal medyadaki tatil fotolarına bakmak yerine farklı bir uğraşa yönelmeye karar verdim ve mahalledeki tiyatro kursuna yazıldım. İlk oynamamızı istedikleri oyun da Namık Kemal’in artık klasikleşen eseri olan Vatan Yahut Silistre oldu.
Aslında kitabını da uzun zaman önce okumuştum. Konusunu az çok biliyordum. Yeniden okumak ve hikayenin içinde yer almak ayrı bir duygu oldu. Bu şekilde aslında işlenen konunun ne kadar mükemmel olduğunu ve gerçek aşkı bir daha görmüş oldum.
Kitabı bilmeyen yoktur sanırım. Filmleri yapıldı, dizileri yapıldı, tiyatrolar da canlandırıldı. Konu mükemmel olunca tabi ele alan çok oluyor. O yüzden mutlaka bir şekilde aşina olmuşsunuz.
Hikayede gerçek bir aşk anlatılıyor. Ana karakter İslam Bey zorunlu olarak savaşa gönderilir. Gönderildiği yer de Silistre’dir. Ona aşık olan Zekeri Hanım da onu bırakmak istemez ve erkek kılığına girerek askere yazılır ve gönüllü olarak Silistre’nin yolunu tutar.
Gerçek aşk gerçekten insana böyle şeyler yaptırır mı çok merak ediyorum. En azından bir zamanlar yaptırıyormuş. Şimdiki zamanda bunları bulmak ne kadar zor.